Głównym celem terapii osób uzależnionych od alkoholu jest uświadomienie im posiadanych trudności oraz wyposażenie ich w narzędzia i umiejętności umożliwiające utrzymanie trzeźwości. Abstynencja osiągnięta w ośrodku leczenia uzależnień musi być bowiem podtrzymywana do końca życia pacjenta. Według specjalistów nie jest bowiem możliwe całkowite wyleczenie człowieka z choroby alkoholowej – uzależnionym pozostaje on na zawsze. W trosce o własne zdrowie i życie powinien jednak dokonać wszelkich starań, by resztę swojego życia spędzić w trzeźwości. Życie po leczeniu alkoholizmu może charakteryzować się tak samo wysokim poziomem jakości jak przed rozwojem nałogu.
Życie po leczeniu alkoholizmu przez wielu pacjentów uznawane jest za trudniejsze niż samo funkcjonowanie podczas procesu terapeutycznego. Efekty zakończonej terapii należy bowiem długotrwale utrzymać, co jednak nie odbywa się bez pomocy specjalistów. Pacjenci powinni pozostawać pod ich okresową opieką. Niepijący uzależniony zostaje bowiem wówczas z własnymi obawami i umiejętnościami nabytymi podczas leczenia. Zwykle okazują się one wystarczające i pomocne. Czasami konieczne jest jednak dalsze uczestnictwo osoby uzależnionej np. w psychoterapii czy terapii awersyjnej. Chory musi ponadto na nowo przyzwyczaić się do nowego trybu życia. Niejednokrotnie toczy on wewnętrzne walki z własnymi obawami i przyzwyczajeniami, które wygaszono podczas terapii.
Leczenie uzależnienia od alkoholu w ośrodku leczenia uzależnień – jak przebiega? Skuteczne metody leczenia pacjentów
W ośrodkach terapii uzależnień specjaliści proponują uzależnionym kompleksowe leczenie alkoholizmu. Składa się ono z szeregu holistycznych oddziaływań terapeutycznych. To przede wszystkim odtrucie alkoholowe, czyli popularna detoksykacja, psychoterapia alkoholizmu oraz farmakologiczne metody wspierające leczenie uzależnienia (Esperal). Celem każdej metody leczenia alkoholizmu jest spowodowanie, by życie po leczeniu alkoholizmu stało się mniejszym wyzwaniem.
Rezygnacja z picia alkoholu wymaga silnej motywacji. Choroba alkoholowa rozwija się podstępnie. Objawy alkoholizmu przybierają na sile wraz z upływem czasu. Zwłaszcza w zaawansowanych fazach rozwoju schorzenia (przewlekłej i krytycznej) pacjenci zmagają się z dokuczliwymi konsekwencjami trwania w długich ciągach alkoholowych. Po odstawieniu substancji odurzającej odczuwają ponadto głód alkoholowy (objawy Alkoholowego Zespołu Abstynencyjnego), który zmniejsza ich motywację do kontynuowania leczenia. Nowoczesna medycyna wychodzi jednak naprzeciw ich potrzebom, proponując farmakoterapię i dożylną suplementację substancji odżywczych. Od czego zacząć leczenie alkoholizmu? Większość chorych w pierwszej kolejności decyduje się na profesjonalny detoks alkoholowy. Dzięki niemu możliwe staje się bezpieczne przerwanie ciągu alkoholowego.
Kiedy rozpocząć leczenie alkoholizmu? Jak długo trwa prywatna terapia alkoholowa?
To, ile trwa leczenie alkoholizmu, zależy przede wszystkim od wybranych sposobów leczenia i indywidualnych warunków każdego pacjenta. Długość leczenia alkoholizmu w ośrodku specjalistycznym uzależniona jest przede wszystkim od takich czynników jak: stopień zaawansowania i długość trwania uzależnienia, charakterystyka ciągów alkoholowych, dotychczas podejmowane leczenie i jego rezultaty czy też ogólna tolerancja organizmu chorego na alkohol. Istotne jest, że starania o trzeźwe życie oraz poprawę samopoczucia fizycznego i psychicznego można podjąć na dowolnym etapie uzależnienia. Najlepiej rozpocząć leczenie alkoholizmu na wczesnych etapach jego rozwoju. Nie zawsze jednak jest to możliwe. Wczesna diagnostyka jest szczególnie utrudniona ze względu na utajony charakter pierwszych dolegliwości.
Jak żyć po terapii alkoholowej?
Utrzymanie trzeźwości po zakończeniu leczenia to główny cel podejmowanych oddziaływań terapeutycznych. Specjaliści podczas detoksykacji, psychoterapii oraz proponując pacjentowi zabieg implementacji wszywki alkoholowej, starają się przygotować go do długotrwałej abstynencji. Terapia obejmuje nie tylko osoby uzależnione, ale również ich najbliższych. Sam chory dowiaduje się, jak powinno wyglądać jego życie po leczeniu alkoholizmu. Jego rodzina uczy się z kolei, jak żyć z alkoholikiem, który pozostaje w trzeźwości.
Dobre efekty przynosi u pacjentów ukierunkowanie ich uwagi na inne tory niż dotychczasowe uzależnienie. Nałóg stanowił bowiem dla nich dotychczas źródło satysfakcji, odprężenia i był sposobem na radzenie sobie z nadmiernym stresem oraz napięciem emocjonalnym. Podczas psychoterapii alkoholizmu pacjent uczy się nowych wzorców zachowań społecznie akceptowanych. Należy dbać ponadto o własny rozwój psychiczny i poziom zdrowia fizycznego. Uzależnieni często zmagają się bowiem z konsekwencjami długotrwałego nadużywania alkoholu, widocznymi przede wszystkim w formie niedoborów substancji odżywczych i chorób współistniejących. Konieczna jest dbałość o odpowiednie strategie walki ze stresem w połączeniu z umiejętnością przezwyciężenia codziennych trudności bez konieczności sięgania po używki.
Życie po leczeniu alkoholizmu – co pomaga osobie uzależnionej w utrzymaniu abstynencji?
Jako czynniki ułatwiające życie po leczeniu alkoholizmu wymienia się przede wszystkim ogólne zadowolenie z prowadzonego obecnie trybu życia, odnoszenie sukcesów zawodowych i poprawę relacji z osobami z najbliższego otoczenia. Zwykle zatem powrót do pełnej sprawności i uczestnictwa w życiu społecznym, rodzinnym oraz zawodowym stanowi dla osoby uzależnionej silną motywację do utrzymania trzeźwości. Dodatkowo nie odczuwa on uciążliwych objawów zatrucia alkoholem i kaca. Niepijący powinni ponadto unikać sytuacji, które mogłyby wyzwolić u nich chęć powrotu do spożywania alkoholu etylowego. To tzw. wyzwalacze głodu alkoholowego. Do ich grona zalicza się zarówno osoby, sytuacje, jak i miejsca kojarzące się z piciem. By ograniczyć ryzyko nawrotu choroby, zaleca się, by leczenie odwykowe kontynuowane było już po opuszczeniu placówki przez pacjenta. Powstrzymać go od kolejnych kieliszków może np. aktywne uczestnictwo w spotkaniach i meetingach grup AA.
Zastanawiając się nad tym, jak pomóc alkoholikowi w leczeniu choroby alkoholowej, warto zapoznać się z działaniem farmakologicznych metod wspierających proces leczniczy. Najpowszechniejszym lekiem stosowanym pomocniczo podczas terapii alkoholizmu jest Esperal. Działanie wszywki alkoholowej zalicza się do grona metod awersyjnych, wzbudzających niechęć pacjenta do spożywania alkoholu. Powstrzymuje się on przed przepiciem wszywki alkoholowej z obawy przed objawami połączenia alkoholu i leku. Terapia Esperalem jest bowiem nieodczuwalna i obojętna jedynie dla tych chorych, którzy podczas leczenia stosują się ściśle do zaleceń lekarza. Głównym z nich jest konieczność powstrzymania się od picia alkoholu. Długość działania Esperalu wymusza długotrwałą abstynencję. Raz wszyty do organizmu pacjenta lek pozostaje w nim i uwalnia się stopniowo do ustroju nawet przez okres od 8 do 12 miesięcy.
Życie po leczeniu alkoholizmu a przymusowe leczenie alkoholizmu w ośrodku
Skuteczne leczenie alkoholizmu wymaga zastosowania złożonych i holistycznych oddziaływań terapeutycznych. Ponieważ alkoholizm jest chorobą, niemożliwe jest wyjście z nałogu bez pomocy specjalistów, oferowanej w placówkach medycznych. Gdy osoba uzależniona nie chce się leczyć, możliwe staje się przymusowe leczenie alkoholika. Można je zastosować jedynie w sytuacjach ściśle określonych przepisami prawa. Na przymusowe odtrucie uzależnionego kierują głównie przedstawiciele gminnej komisji ds. rozwiązywania problemów alkoholowych. Oferowany w państwowych i prywatnych ośrodkach leczenia uzależnienia przymusowy odwyk od alkoholu przebiega wówczas w podobny sposób, jak w przypadku osób zgłaszających się dobrowolnie na detoksykację. Efekt terapeutyczny jest jednak zwykle o wiele słabszy. Sukces leczniczy szybciej osiąga się u tych pacjentów, którzy są świadomi posiadanego problemu alkoholowego i chcą z nim walczyć.
Czy możliwe jest wyjście z alkoholizmu i życie w trzeźwości bez oddziaływań terapeutycznych?
Życie po leczeniu alkoholizmu wraca do normy, pod warunkiem że osoba uzależniona powstrzymuje się przed sięganiem po alkohol. Okres leczenia powinien być zatem na tyle długi, by terapeuci w trakcie terapii mieli szansę aktywnie zadziałać na życie chorego i jego świadomość. Leczenie uzależnień alkoholowych jest zatem procesem długotrwałym i złożonym. Wyjście z alkoholizmu bez terapii jest niemożliwe. Co więcej, podejmowanie prób samodzielnego leczenia alkoholizmu w warunkach domowych może okazać się niebezpieczne. Odstawienie alkoholu wiąże się z ryzykiem wystąpienia objawów zespołu abstynencyjnego, utrudniającego proces trzeźwienia. Jedynie terapia uzależnień alkoholowych pozwala na zwiększenie skuteczności leczenia i ograniczenie destrukcyjnego wpływu alkoholu na życie.